سامانه فرصت

قبل از ورود به مبحث طراحی اولیه نخست لازم است پیرامون فرآیند طراحی مهندسی توضیح مختصری ارائه نماییم:

طراحی مهندسی یک سری مراحل معمول است که مهندسان در ایجاد محصولات و فرآیند های کاربردی از آن ها استفاده می کنند. این فرایند بسیار تکرار پذیر است، بدین معنا که قسمت هایی از فرآیند معمولاً قبل از ورود به قسمت دیگری باید بارها تکرار شوند؛ اگرچه ممکن است تعداد بخش هایی که تکرار می شوند و تعداد تکرارشان در هر پروژه مشخص متفاوت از یکدیگر باشد.

در این فرآیند از علوم پایه، ریاضیات و علوم مهندسی برای استفاده بهینه از منابع برای دستیابی به یک هدف اعلام شده استفاده می شود؛ از جمله عناصر اساسی فرآیند طراحی، تعیین اهداف و معیارها،  تجزیه و تحلیل، ساخت، آزمایش و ارزیابی است.

طراحی اولیه پلی ما بین طراحی مفهومی و طراحی جزئی می باشد؛ کارکرد آن بخصوص در مواردی به چشم می آید که خروجی فاز طراحی مفهومی برای ارزیابی و تصمیم گیری نهایی اطلاعات کافی بدست ندهد و نیازمند تحلیل و بررسی های بیشتر باشیم.

پس از پایان مرحله طراحی اولیه و در مرحله طراحی دقیق، پارامترهای ایجاد شده تغییر خواهند کرد، اما چارچوب کلی پروژه که در طراحی اولیه مشخص شده است دچار تغییر نمی شود از این رو مرحله طراحی اولیه از اهمیت خاصی برخوردار می باشد.

مزایای طراحی اولیه دقیق:

در صورتی که مرحله طراحی مقدماتی به درستی اجرا شده است، مزایای زیر را برای پروژه به همراه دارد:

به طور خلاصه مراحلی که برای فاز طراحی اولیه طی می شود را می توانیم به صورت زیر بیان نماییم:

مطالعات امکان سنجی:

مطالعه امکان سنجی ارزیابی عملی بودن یک پروژه یا طرح پیشنهادی است؛ مطالعه امکان سنجی به منظور کشف عینی و منطقی نقاط قوت و ضعف یک تجارت موجود یا یک طرح پیشنهادی، کشف فرصت ها و تهدیدهای موجود، شناسایی منابع مورد نیاز برای انجام کار و در نهایت بررسی چشم انداز موفقیت طرح است.

مهم ترین اهداف از انجام مطالعات امکان سنجی در زیر آورده شده است:

اهمیت انجام مطالعات امکان سنجی:

مطالعات امکان سنجی برای توسعه تجارت بسیار مهم است، چرا که می تواند به یک کسب و کار اجازه دهد تا نحوه فعالیت خود را تعیین نماید و موانع بالقوه ای را که ممکن است مانع فعالیت آن شود را شناسایی کند و همچنین میزان بودجه لازم برای راه اندازی کسب و کار را مشخص می نماید. مطالعات امکان سنجی استراتژی های بازاریابی را هدف قرار می دهد که می تواند سرمایه گذاران یا بانک ها را متقاعد نماید که سرمایه گذاری در این طرح یک انتخاب عاقلانه است.

تعیین الزامات طرح:

پس از تعیین روش تولید و تکنیک آن، افراد فنی باید شرایط پروژه ها را در طول دوره های سرمایه گذاری و بهره برداری تعیین کنند که این شامل:

قسمت های شکل دهنده به یک گزارش طراحی اولیه:

۱. شناخت بازاری که قصد ورود به آن را دارید:

نخست لازم است مطالعاتی جهت شناخت بازاری که قصد ورود و ارائه محصول در آن را دارید انجام داده و از این طریق بتوانید دلایل قانع کننده برای انتخاب این بازار ارائه کنید.

شناسایی مسیر های مطلوب ارائه محصول به بازار، شناسایی رقبای فعال در این زمینه و بررسی آن ها و همچنین شناسایی تمام بهره مندان محصول (کسانی که محصول را خریداری می کنند، کسانی که از محصول استفاده می کنند، کسانی که گواهینامه استفاده از محصول را دریافت می کنند و …) می توانند از مواردی باشند که در این بخش ساختار گزارش شما را تشکیل دهند.

بیان کارکرد دقیق محصول و هدفی که قرار است این محصول به آن دستیابی کند می تواند پایان بخش این قسمت از گزارش شما باشد.

۲. تطبیق مشخصه های طراحی محصول با نیاز های بهره مندان:

این مرحله محصول تولید شده را به آنچه که بهره مندان محصول آن را مطلوب خود می پندارند تبدیل می نماید.

ویژگی های مهندسی که جهت دستیابی به محصول مقبول تر باید آن ها را در طراحی لحاظ نمایید را در زیر می آوریم:

۳. ارزیابی مقایسه ای

هر کالایی که در حال حاضر در بازار وجود دارد و به دنبال رقابت با آن هستید را توصیف کرده و مشخص کنید هر کدام به چه میزان نیازهای بهره مندان را تأمین می کنند.

مراحل آزمایش و ارزیابی سیستم:

  1. تحلیلی

مربوط به ارزیابی خاصی از طراحی است که می تواند در اوایل چرخه عمر سیستم با استفاده از تکنیک های کامپیوتری برای معرفی، شبیه سازی، نمونه سازی سریع و رویکردهای مربوطه انجام شود.

  1. ارزیابی نوع اول

این مرحله به ارزیابی اجزای سیستم در آزمایشگاه با استفاده از روش های مهندسی، انجام مدل تست های رایج، نمونه سازی سریع و مواردی از این دست اشاره دارد.

  1. ارزیابی نوع دوم

این مرحله شامل تست هایی برای احراز صلاحیت طرح در زمینه های زیر می باشد:

  1. ارزیابی نوع سوم

این ارزیابی شامل تمام تست های رسمی است که برای تایید محصول لازم است توسط پرسنل در مدت زمان طولانی انجام شود؛ پرسنل عامل، تجهیزات آزمایش و پشتیبانی عملیاتی، قطعات یدکی عملیاتی، نرم افزار رایانه ای استفاده شده و روش های عملیاتی همگی باید معتبر و مورد تایید باشند.

  1. ارزیابی نوع چهارم

این ارزیابی در حین استفاده عملیاتی از محصول و در مرحله پشتیبانی از آن انجام می شود و شامل آزمایش های رسمی است که گاهی اوقات برای کسب اطلاعات درباره نحوه عملکرد محصول و یا کیفیت پشتیبانی از آن انجام می شود.

۴. ایده پردازی

در این مرحله تنها نکته مهم خلاقیت اعضای تیم جهت جمع آوری ایده های بیشتر است بنابراین تمام ایده ها را صرف نظر از سخت یا گران بودن ثبت نمایید.

هرکدام از ایده ها را در چند جمله مختصرا توصیف کنید به گونه ای که فرد خواننده متوجه آنچه در ذهن شما می گذرد بشود همچنین می توانید شمای کلی محصول خود را به کمک نرم افزار های کامپیوتری تهیه نمایید.

۵. تحلیل عملکردی

با رجوع به ایده های گردآوری شده سعی کنید ویژگی های عملکردی مشترک بین آن ها را شناسایی کنید، هر کدام از این ویژگی ها به ما قسمتی را نشان می دهند که باید به دنبال بهینه سازی طراحی در آن ها باشیم تا به مشخصه های مد نظر برای محصول که بالاتر به آن ها اشاره شد به بهترین نحو ممکن دستیابی نماییم.

مقصودمان از عملکرد، فعالیت های خاصی است که جهت دست یابی به یک هدف مشخص لازم است صورت بگیرد؛ تجزیه و تحلیل عملکردی یک فرایند تکرارپذیر جهت اطمینان از پاسخگویی به الزامات طراحی و همچنین شناسایی معیارهای طراحی ورودی و یا محدودیت هایی که برای عناصر مختلف سیستم وجود دارد، می باشد.

قوانین تجزیه و تحلیل عملکردی:

۶. تهیه جدول زمان بندی

کار هایی که باید انجام شود را لیست نمایید؛ همچنین وظایف هر عضو تیم را تعیین کنید و برای انجام هر کار زمان مشخصی اختصاص دهید.

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *